Shenandoah

6 juni 2019 - Blacksburg, Verenigde Staten

Voor de tweede keer deze vakantie worden we wakker op de parkeerplaats van een Walmart Supercenter. Zoals gezegd goedkoop, maar verre van lekker rustig 's nachts. Oh, en geen vuurvliegjes en eekhoorntjes uiteraard. Daarom starten we de Google Maps, en plotten een camping in de natuur voor onze volgende overnachting. We zijn al weer een aardig stukje in de richting van Washington DC, en daarmee weer in bossig gebied. We zetten de route uit naar het Shenandoah National Park. 3,5 uur rijden, waarvan de eerste drie uur rechtdoor op de ubersaaie Amerikaanse snelweg.

Eenmaal daar rijden we het Shenandoah Lake Recreational Area binnen. Een plek aan een meer waar je prima kunt picknicken, zwemmen, vissen, BBQ-en enz. Ook hebben ze een aantal plekken voor campers, en voor slechts 28 dollar per nacht mogen we hier staan. Wat een rust hier! Onze camperplek staat pal aan een boskreekje, en uiteraard is er een vuurput aanwezig. Dat komt mooi uit, want we hadden nog een paar blokken hout over van de vorige keer. We besluiten de omgeving even te verkennen, en komen uiteindelijk bij een enorme visvijver uit aan de rand van het immense bos. Toen zijn we onze hengels maar op gaan halen, en even later staan de Dutchies weer te vissen op een plekje waar ze tot gisteren nog nooit van hadden gehoord. Het kan slechter. We vangen niets, maar dat is absoluut niet erg.

Aan het einde van de middag stoken we een vuurtje in de vuurput, en komen de maiskolven die we bij de Walmart hadden gehaald tevoorschijn. Beetje boter erop, in de aluminiumfolie, en boven het vuur hangen. We zien het wel. Op deze camping zou het volgens onze buurman stikken van de beren. Daarom staan er overal borden dat je je eten niet rond mag laten slingeren. Ook heeft elke kampeerplaats een stalen kast die je af kunt sluiten. We geloven het allemaal graag, maar hebben helaas daar geen beren gezien. Dan maar zelf broodjes smeren.

Na zo'n beetje de twee lekkerste maiskolven ooit, gaat ons vuurtje een beetje uit. We hebben geen extra brandhout, dus we verzamelen in de bos wat droge takjes en stammetjes om ons vuurtje brandend te houden. Als onze buurman dat door heeft, komen we direct weer in aanraking met de Amerikaanse gastvrijheid. 8 dikke blokken hout krijgen we van hem, en het vuur brandt daarna als nooit tevoren. Omdat het hier 's nachts zo muisstil is, slapen we allebei fantastisch, en zijn de accu's de volgende dag dan ook helemaal vol.

IMG_20190604_143158

Foto’s

3 Reacties

  1. Fama:
    6 juni 2019
    Weer een mooi verhaal, about almost “out” gaan, knijp je been en bilspieren aan, zodat je voldoende bloed in bovenkamer houdt.
    (Heb gehoord van jet piloten gedurende “heavy manouvres”) Tot de volgende ...
  2. Thea:
    9 juni 2019
    'Dan maar zelf broodje smeren'; Wat een geweldige zin!!
  3. Laura:
    10 juni 2019
    Wat een rust; bos, beetje vissen, vuurtje stoken, maisjes roosteren. Lijkt me een welkome afwisseling. Uit ervaring weet ik dat een zelfgemaakte pizza bakken in een houtgestookte oven in een bos ook erg ontspannend kan zijn 😉